ZALETY SŁOMY JAKO MATERIAŁU BUDOWLANEGO
Kto raz pozna zalety słomy jako materiału budowlanego, temu słoma już z głowy nie wywietrzeje. Trudno jej się oprzeć, ponieważ słoma posiada bardzo dobre właściwości izolacyjne, chroni zarówno przed chłodem, jak i przed upałem. Raporty z badań prowadzonych w kilku niezależnych instytutach badawczych pokazują, że współczynnik lambda (przewodność cieplna) dla kostek słomianych kształtuje się na poziomie 0,041. Dla ściany zbudowanej z samych kostek słomianych o grubości 28cm daje współczynnik U=0,14. Takie parametry są bardzo pożądane w naszym klimacie. Domy wykonane ze słomy spełniają wymagania stawiane budynkom, którym przyznano kategorię budownictwa pasywnego (U=0,11) lub energooszczędnego (U=0,15). W dobie kryzysu energetycznego i w obliczu konieczności zmniejszania zużycia energii dom słomiany stanowi odpowiedź na poszukiwania budownictwa energooszczędnego. Dodatkowo doskonałe właściwości izolacyjne słomy przydają się również w miejscach narażonych na coraz powszechniejszy hałas.
Oszczędność energii związana z użyciem słomy wynika również z jej ogólnej dostępności oraz lokalnego charakteru jej produkcji. W związku z tym daleki transport, poważne źródło zanieczyszczeń powietrza, zostaje wyeliminowany. Słoma jest niejako produktem ubocznym uprawy zbóż i przez to jej pozyskiwanie nie wywiera negatywnego wpływu na środowisko naturalne. Co więcej przez kumulację CO2 w trakcie wzrostu zboża pozytywnie oddziałuje na skład powietrza atmosferycznego. Również utylizacja odpadów z budowy nie prowadzi do szkodliwych dla przyrody reakcji. Słoma jest idealnym materiałem budowlanym dla miłośników natury.
Przy tak wielu zaletach zaledwie nieudogodnieniem wydaje się podatność słomy na zamakanie. Niestety nie można tego bagatelizować - zamoknięte kostki słomiane pleśnieją, osłabiają konstrukcje i w rezultacie nie można z nich budować. Niekontrolowana wilgoć to największa zmora na budowie z kostek słomianych. Zagrożeniem mogą również okazać się myszy. To niebezpieczeństwo można stosunkowo łatwo wyeliminować przez kładzenie grubego tynku lub zakładaniem drucianych siatek o małych oczkach uniemożliwiających myszom dostęp do słomy.
Jednym z najbardziej rozpowszechnionych mitów związanych z budowlami słomianymi, a obalonym podczas badań, jest rzekoma łatwopalność takich konstrukcji. Okazuje się że odpowiednio ściśnięta kostka słomiana wcale nie pali się łatwo. Ten efekt można porównać do prób spalenia pojedynczej kartki papieru i zbitej książki telefonicznej. Jeśli do tego dodać tynk gliniany, to okaże się, że otynkowane ściany słomiano-drewniane są wystarczająco odporne na ogień.